ចូរបំភ្លឺអត្ថន័យនៃបុណ្យកឋិនទាន។
○ បុណ្យកឋិនទាន គឺជា កុសលដែលធ្វើឡើងដោយការនាំសំពត់ ចីវ ទៅប្រគេនព្រះសង្ឃ ដែលគង់ចាំព្រះវស្សាអស់កាលត្រីមាស។ ក្នុងរយៈពេល ២៩ ថ្ងៃ គឺ រាប់ចាប់ពីថ្ងៃទី ១ រោច ខែអស្សុជ ដល់ ១៥ កើត ខែ កត្តិក ឱ្យលោកក្រាលគ្រង ដើម្បីលោកបានអនិសង្ឃប្រាំតាមពុទ្ធានញ្ញាតិ ហៅថា កឋិនទាន ឬ កឋិន។
🔆 កឋិនទានពិសេសប្លែកពីទានទាំងពួង ដោយហេតុ ៥ យ៉ាង គឺ៖
· បុណ្យនេះ មិនអាចធ្វើរាល់ថ្ងៃ រាល់ខែ បានទេ ក្នុងមួយឆ្នាំធ្វើបានតែម្តង ធ្វើក្នុងថ្ងៃណាមួយក៏បាន ១ វត្តបានតែម្តងគត់ក្នុងមួយរដូវ។
· វត្ថុ គឺជា សំពត់ដែលជាកឋិនវត្ថុ បានតែស្បង់ ឬ ចីពរ ឬ សង្ឍាដី ក្រៅពីនេះ ពុំបានទេ សូម្បីតែវត្ថុបីរួមគ្នាក៏បាន។
· អ្នកធ្វើ និង សង្ឃក្រាលគ្រងគប្បីធ្វើឱ្យបានត្រឹមត្រូវ តាមវិន័យបញ្ញាត្តិ។
· បុគ្គលអ្នកធ្វើ បានអនិសង្ឃប្រាំយ៉ាង ដែលមានចែងក្នុងវិន័យបិដកភាគទី ៩។
· បដិគ្គាឋាតៈ (អ្នកទទួល) បានតែភិក្ខុ ក្រៅពីនេះ ពុំបាន ហើយភិក្ខុនោះ​ លុះត្រាតែបាននៅវស្សាអស់បីខែទើបបាន។