ដើម្បីឱ្យពិភពលោកមានសន្តិភាព ស្ថេរភាព និង អភិរឌ្ឍន៍ យូណេស្កូបានកំណត់គោលការណ៍អប់រំ សំរាប់សតវត្សទី ២១ គឺ ចតុស្តម្ភអប់រំ។ តើចតុស្តម្ភនៃការអប់រំមានប៉ុន្មាន? គឺអ្វីខ្លះ? ចូរពន្យល់ចតុស្តម្ភនីមួយៗ ឱ្យបានក្បោះក្បាយ។
○ សរសរស្តម្ភទាំង ៤ រួមមាន៖
• រៀនរស់នៅជាមួយគ្នា៖ ជាសរសរស្តម្ភដ៏រឹងមាំមួយក្នុងការអប់រំ គឺ ការអភិវឌ្ឍការយល់ដឹងដល់អ្នកដទៃដូចជាប្រវត្តិរបស់គេ ប្រពៃណី ទំនៀមទំលាប់ និង តំលៃខាងស្មារតី ដែលនឹងធ្វើឱ្យយើងអាចបង្កើតបានស្មារតីមួយដែលនាំទៅរកការពឹងពាក់អាស្រ័យគ្នាទៅវិញទៅមក និង អាចធ្វើការវិភាគរួមគ្នា ដើម្បីជៀសឱ្យផុតពីជំលោះតាមរយៈបំរើបំរាស់ បញ្ញា និង សន្តិវិធី។
• រៀនដើម្បីចេះដឹង៖ ជាសរសរស្តម្ភមួយទៀត គឺសមត្ថភាពអាចទទួលយកចំណេះដឹង អំពីការអប់រំមួយ ដែលមានលក្ខណៈទូទៅ ទូលំទូលាយបូកផ្សំជាមួយនឹងការសិក្សាស៊ីជំរៅ និង អនុវត្តន៍ជាក់ស្តែង។ យើងរៀនអំពីរបៀបរៀន យើងអាចទទួលបានសារៈប្រយោជន៍ ពីការអប់រំពេញមួយជីវិត។
• រៀនដើម្បីចេះធ្វើ៖ ជាសរសរស្តម្ភដ៏សំខាន់មួយទៀត គឺការស្រូបជញ្ជក់បានសមត្ថភាពពេលលេញ ដើម្បីធ្វើកិច្ចការអ្វីមួយ ដែលនាំឱ្យយើងសម្របខ្លួនទៅតាមគ្រប់ស្ថានភាព ហើយក៏ឱ្យយើងធ្វើជាក្រុមផងដែរ។ នេះជាមូលដ្ធានអប់រំដ៏សំខាន់ ពីព្រោះវាផ្តល់ឱ្យយើងនូវទិសដៅដែលអាចធ្វើឱ្យយើងដោះស្រាយបានរាល់ស្ថានភាព ដែលកើតឡើងជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដោយបំណិ​ន។
• រៀនដើម្បីចេះរស់៖ ជាសរសរស្តម្ភចុងក្រោយនៃការអប់រំ គឺ ការស្រូបយកបញ្ញាសមត្ថភាព និង សក្តានុភាព ដូចជា ការចងចាំអំណាចសមហេតុសមផល បំរើបំរាស់ខួរក្បាលសមត្ថភាព ដែលទាក់ទងនឹងអំណោយទានរបស់ក្រុមដឹកនាំ។